SHPËRFYTYRIMI MORAL DHE POLITIK I ZEVZEKËVE TË AKADEMIK DACIT

ATA JANË NË GJENDJE TË VJEDHIN EDHE VARRIN E DR. IBRAHIM RUGOVËS

PËR PËRFITIME PERSONALE

Zevzekët e akademik Dacit e mbajtën fjalën: dolën nga LDK-ja, duke e bërë hapin e madh drejt zbardhjes së shpërfytyrimit të tyre moral dhe politik: të obsesionuar nga makthet e tyre politike dhe morale, ata treguan se kanë qenë një barrë e rëndë për dr. Ibrahim Rugovën dhe për LDK-në. Përpjekja për vjedhjen e emrit të Lidhjes Demokratike të Kosovës, që u pasua me përpjekjen për vjedhjen edhe të varrit të dr. Ibrahim Rugovës, zbardhin në mënyrë shumë të qartë gjithë synimet për të bërë klonimin politik dhe moral të ikankëve të LDK-së, në përpjekje absurde dhe psikopatologjike për të uzurpuar identitetin e Lidhjes Demokratike të Kosovës, varrin e dr. Ibrahim Rugovës dhe gjithçka tjetër që do t’u duhet për interesa të tyre personale.

Shkruan: Rexhep Kastrati

Në traditën tonë është zakon që për të vdekurin nuk duhet folur keq. Këtë po e them se respekti për të vdekurit, repsekti për varrezat dhe në përgjithësi për gjithçka që lidhet me to ka qenë vazhdimisht i madh. Krahas kësaj, edhe konceptet për meranë, për hajratin, si vend i të gjithëve e i askujt, koncepte që kanë kaluar edhe në nivel bestytnie, te shqiptarët kanë shenjuar një nderim të thellë për të. I vdekuri, varri, meraja apo hajrati, në tërësinë konceptuale dhe të sistemit të të menduarit shpirtëror, kanë qenë dhe kanë mbetur konceptet themeore të etnopsikologjisë së shqiptarëve, përkatësisht të sistemit teologjik të tyre. Në këtë kontekst, kush ka guxuar dhe i ka përdhosur ato, i është nënshtruar institucionit të përjashtimit, përkatësisht të leçitjes nga rrethi, duke shërbyer si shembull për të tjerët që do të provojnë ta bëjnë këtë. Dhe është pikërisht respekti deri në bestytni që shqiptarët kanë pasur dhe vazhdojnë të kenë pikërisht për të vdekurin, për varrin dhe për meranë, hajratin, që ka bërë që kurrë gjatë historisë të mos ketë qoftë edhe një rast të vetëm në të cilin do të përmendeshin ata si përdhosës të të vdekurve, të varrezave etj., edhe pse këtë histori kryeisisht na e kanë shkruar të tjerët, ose është shkruar mbi dokmente të të tjerëve. Ndryshe ka ndodhur me popuj të ndryshëm të quajtur barbarë dhe jobarbarë, të cilët jo vetëm që e kanë përdhosur të vdekurin, varrezat dhe meranë, por edhe e kanë krijuar etnopsikologjinë e tyre mbi këtë përdhosje. Dallimet në këtë aspekt, ndërkaq, kanë qenë ndër dallimet thelbësore që shqiptarët si komb i kanë dalluar prej të tjerëve rreth nesh, duke shpërfaqur kështu edhe një epërsi kulturore dhe njerëzore.

Kjo nuk do të thotë se në kohën e sotme nuk ka pasur dhe nuk ka grupe të interesit që për interesa të tyre nuk kanë provuar që të nëpërkëmbin traditën pozitive shqiptare, duke provuar që të përdhosin të vdekurit, që të përdhosin varrezat, që të përdhosin atë që nuk guxon të përdhoset. Ajo që ndodhi me të rënët e luftës së fundit në Kosovë, me ç’rast grupe të ndryshme interesi dhe individë kanë provuar që të realizojnë qëllime personale në emër të të vdekurve dhe në emër të varrezave të tyre, është vetëm një nga shembujt konkretë që fatkeqësisht është shfaqur në këto troje. Fjalimet politike mbi trupat e atyre që kanë rënë gjatë luftës në Kosovë, uzurpimi i pronave të ndryshme në emër të tyre dhe karrigia e kërkuar në emër të tyre, janë vetëm disa nga të këqijat me të cilat u ballfaquan shqiptarët në Kosovë. Edhe pse në kundërshtim me traditën shqiptare, këta njerëz me emër e mbiemër dhe këto grupe me emër e mbiemër, nuk e patën për gjë që ta identifikojnë edhe të kundërtën e gjithë këtyre: idenitetin dhe interesin kombëtar. Përdhosja e të vdekurve, e varreve të tyre dhe e sakrificës së tyre si elemente të kundërta me traditën pozitive shqiptare, ishte një nga elementet e tërësisë së elementeve që u përdorën për të rrënuar pikërisht sistemin pozitiv e të vlerave që e ndërtoi dr. Ibrahim Rugova bashkë me Lidhjen Demokratike të Kosovës. Dhe historia e pasluftës, më shumë se ndonjë herë tjetër, është histori e ndeshjes së këtyre dy koncepteve, ashtu siç është histori i ndëshkimit popullor të çdo përpjekjeje për të imponuar elemente destruktive dhe në kundërshtim me traditën vendase. Fitorja e vazhdueshme e LDK-së në të gjitha zgjedhet në Kosovë, prandaj, më shumë se sa fitore politike, duhet kuptuar edhe si fitore të traditës, autoktonisë, kombëtares, mbi kundërtraditën, të huajën dhe pse jo edhe kundërkombëtaren. Në këtë kontekst, duhet parë edhe fuqinë e dr. Ibrahim Rugovës dhe të Lidhjes Demokratike të Kosovës, e cila arriti që të bëhet realisht shkollë politike e shqiptarëve në përgjithësi, si dhe shkollë e vetëdijes shtetërore dhe institucionale në Kosovë dhe ndër shqiptarët përgjithësisht. Është e tepërt të thuhet se kjo shkollë e madhe politike dhe shtetërore të kishte në mesin e saj nxënës të mirë dhe të këqinj, ashtu si edhe në të ardhmen do të ketë nxënës të mirë dhe të këqinj. Koha ka treguar se në të shumtën e rasteve janë nxënësit e këqinj ata që pasi kanë ngelur në klasë, e kanë braktisur këtë shkollë, duke e sharë me të gjitha sharjet e mundshme. Largimi i njerëzve të ndyshëm nga LDK-ja, në këtë kontekst çdo herë ka qenë një aspekt pozitiv për LDK-në dhe për Kosovën, pasi që është ndihmuar në profilizimin e saj të vazhdueshëm. Janë pikërisht të larguarit ata që humbën më së shumti me largimin e tyre, pasi që vetë dolën në pikë të diellit dhe u panë nga të gjithë: kush më shumë se sa Milazim Krasniqi ka vjellë kundër dr. Ibrahim Rugovës; kush më shumë se BujarBukoshi ka vjellë kundër dr. Ibrahim Rugovës; kush më shumë se Edita Tahiri ka vjellë kundër dr. Ibrahim Rugovës? Në anën tjetër: kush më shumë se këta kanë krijuar identitet politik dhe autoritet politik nga emri dhe vepra e dr. Ibrahim Rugovës? Dhe ku janë sot ata?

Përdhosja e dr. Ibrahim Rugovës dhe e varrit të tij, ndërkaq, është një element tjetër, që po provohet të realizohet këtyre ditëve. Edhe pse si e tillë është shfaqur nga njerëz të linjës së Tiranës/Kretës me zërat kundërshtues për varrimin e dr. Ibrahim Rugovës në vendin ku është aktualisht, duhet thënë se synimi i zevzekëve të akademik Dacit për ta përvetësuar dhe për ta shfrytëzuar varrin e dr. Ibrahim Rugovës si mburojë për të fshehur llumin e tyre moral dhe politik, për ta fshehur shpërfytyrimin e tyre moral dhe politik, për ta fshehur karakterin prej hajnash politikë e të tjerë, është përpjekja më serioze që po bëhet në këtë drejtim. Pas një fushate destruktive, kërcënuese, shantazhuese dhe shpifëse, zevzekët e akademik Dacit me të në krye, po provojnë të vjedhin emrin e Lidhjes Demokratike të Kosovës, historinë e saj dhe vetë dr. Ibrahim Rugovën dhe varrin e tij. Përcaktimi për t’u quajtur Lidhja Demokratike, për t’u thirrur në emrin dhe veprën e dr. Ibrahim Rugovës dhe në gjithë atë që ka krijuar dr. Ibrahim Rugova dhe Lidhja Demokratike e Kosovës gjatë 17 viteve, është përpjekje për të mashtruar opinionin e gjerë, strukturat organizative të LDK-së, anëtarësinë dhe simpatizantët e saj. Përveç këtyre, këto janë edhe përpjekje për të fshehur boshllëkun e tyre si dhe asryet e vërteta të largimit të tyre nga LDK-ja, e që janë arsye që aspak nuk kanë lidhje as me politikë, as me Kuvendin e VI të LDK-së dhe me asgjë parimore. Është kështu për faktin se zevzekët e akademik Dacit e kanë të qartë se me thirrje kundërldk dhe kundrrugovë, ikanakët e tjerë vetëm sa kanë përfunduar në humnerën politike e shoqërore të Kosovës, pasi që i janë nënshtruar një ndëshkimi referndar nga ana e zgjedhësve. Në anën tjetër, krijimi i një ‘Reforme’ ishte e qartë se ishte krijim i një Kryesie paralele të LDK-së, nga e cila tash ka dalë një surrogat politik që hajninë e ka si pikë të parë të veprimit të saj politik. Kjo do të thotë se refuzimi, kundërvënia dhe veprimtaria kundërlegale dhe kundërstatutare e zevzekëve të akademik Dacit është bërë shumë kohë para se të mbahej Kuvendi i VI i LDK-së. Synimi për të mashtruar opinionin e gjerë, strukturat organizative të LDK-së, anëtarësinë dhe simpatizantët e saj, ndërkaq, është synim për të fshehur vogëlsinë tyre, si dhe një përpjekje tjetër për ta vjedhur jo vetëm emrin, por edhe partinë si parti. Gjatë tërë kësaj kohe, unë kam theksuar pikërisht vogëlsinë e tyre, kam theksuar se janë një grusht njerëzish që akademik Dacin janë duke e përdorur thjesht si vegël politike, ashtu siç përdoret limoni për ta bërë më të shijshëm çajin e rusit. Dhe është pikërisht vogëlsia e tyre, e cila edhe pse përdori dhunën fizike, shantazhet dhe kërcënimet, ajo që mbeti vogëlsi, sespe shumica e LDK-së, bile edhe ata që kanë votuar për akademik Dacin më 9 dhjetor 2006, e kanë kuptuar se gjithë ajo që bënin zevzekët e akademik Dacit me të në krye, nuk kanë asgjë të përbashkët me praktikën legale dhe me filozofinë politike të dr. Ibrahim Rugovës dhe të Lidhjes Demokratike të Kosovës. Prandaj, edhe e braktisën, prandaj edhe i lanë në vogëlsinë e tyre. Ata që shkuan me akademik Dacin janë vetëm Gecët e Llaushës, të cilët duket se pas braktisjes që ia bënë mr.Eqrem Kryeziut, duket se e panë të pamundur ripajtimin me të, pastaj, është Hysen Gërvalla, krushku i Halil Gecit, vëlllait të madh të Gecëve të Llaushës, Lulzim Zeneli, i cili duket se me këtë veprim e ka zgjidhur çështjen e banimit, në ç’drejtim duhet të sqarojnë Sefer Rexhaj, kushuriri i Albatros Rexhajt dhe Nebih Zariçi, Besa Gaxherri që ende ëndërron se do t’i thyejë rugovasit e Ali Lajçit në Pejë, dhe ndonjë figurë tjetër minore e manipuluar, e shantazhuar apo edhe e kërcënuar. Mbetet të shihet se a i ka ndjekur këta shoku i Gani Gecit, Bajrush Morina dhe kushuriri i afërt i Sefer Rexhajt, Tosi, apo janë të sakta informacionet sipas të cilave këta dy ose do ta bindin pronarin e “Botës sot”që ta bëjë “Botën sot” telall të tyre, apo Seferi me Nebih Zariçin do t’ua financojnë një gazetë të re. Sido që të jetë, vogëlsia e njerëzve të akademik Dacit, e për më tepër shpërfytyrimi i tyre politik e moral, ka mbetur vetëm në mëshirë të akraballëkut babë e bir, dajë e nip, kushuri e vëllezër dhe pse jo edhe kryqëzim gjinish, të cilëve nuk mund t’u ndihmojë as përpjekja për ta vjedhur emrin e Lidhjes Demokratike të Kosovës, as e historisë së saj dhe të vetë dr. Ibrahim Rugovës, e as përpjekja për ta vjedhur edhe varrin e dr. Ibrahim Rugovës.

Duhet thënë, ndërkaq, se përpjekja për vjedhjen e emrit të Lidhjes Demokratike të Kosovës, e historisë së saj, si dhe e varrit të dr. Ibrahim Rugovës, është edhe një përpjekje përtë krijuar një kod ligjërimor që në thelb është i ngjashëm me të linjës së Tiranës/Kretës, por edhe që është një kod ligjërimor patetik me elemente të shumta të kodeve ligjërimore që po kemi rast t’i shohim dhe t’i dëgjojmë edhe në fushatën zgjedhore në Serbi: ashtu sikurse eksponentë të linjës së Tioranës/Kretës që në ligjëratat e tyre kishin shumë gjak,shumë viktima dhe shumë sakrfica të të tjerëve, ashtu edhe ligjëratat e zevzekëve të akademik Dacit janë të mbushura me LD, me Rugovë e me pavarësi. Ashtu sikurse linja e Tiranës/Kretës që u mundua ta privatizonte dhe ta monopolizonte sakrificën kolektive të shqiptarëve, të vdekurit dhe varret e tyre, për të fshehur llumin e vet dhe qëllimet saja të mbrapshta, ashtu edhe zevzekët e akademik Dacit në krye me vetë atë, po mundohen ta privatizojnë dhe ta monpolizojnë emrin dhe histrorinë e Lidhjes Demokratike të Kosovës, emrin dhe varrin e dr. Ibrahim Rugovës. Dhe të dyja palët, si linja e Tiranës/Kretës si linja dacisto-geciste, po thirren në vlera ikonike, sikurse që serbët thirren në Sveti Savën dhe në mite të tjera. Por dallimi është se derisa serbët, në mungesë të ontologjisë kulturore nacionale, janë munduar të bëjnë qoftë edhe prej balte apo prej rëre simbole të identitetit të tyre dhe të ontologjisë nacionale, shqiptarët nuk kanë pasur nevojë për këtë, pasi që të gjitha: si sakrifica, si tradita, si identiteti nacional dhe politik i tyre është real dhe me taban të hershëm. Prandaj edhe kodet bligjërimore shqiptare janë më konkrete, më të logjikshme dhe më të kësobotshme. Përpjekja që nga sakrifica reale, nga tradita reale, nga vlerat reale dhe nga personalitetet reale të krijohen mite dhe ato të pëtdoren për ligjërime politike patetike dhe emocionale, ka qenë dhe ka mbetur një përpjekje e kotë, sepse sakrifica, vlerat, tradita dhe personalitetet nacionale shqiptare janë aq reale dhe madhështore, sa nuk mund t’i përfshijë asnjë mit , e më së paku mitet e krijuara për qëllime përfitimi politik dhe material të individëve apo të grupeve të ndryshme të papërgjegjshme. Të besueshme dhe të pranueshme nuk do t’i bëjnë të gjitha këto as trysnitë, shantahzzet dhe kërcënimet që janë duke i bërë në vazhdimësi zevzekët e akademik Dacit gjithandej nëpër Koosvë dhe në mërgatën shqiptare. Është kështu për faktin se veprimtarët e ndryshëm të LDK-së, do të dijnë t’u bëjnë ballë të gjitha trysnive, shantahzheve dhe kërcënimeve dhe do të vazhdojnë të jenë veprimtarë të Lidhjes Demokratike të Kosovës të udhëhequr për rreth 17 vjet nga kryetari i saj dhe i Kosovës dr. Ibrahim Rugova.